Ik ben voor de mensen!

Ik heb geprobeerd om weg te blijven bij de dramatische gebeurtenissen in Israël, maar na meerdere pogingen om een blog te schrijven over een ander onderwerp, realiseer ik mij dat dat ongeloofwaardig zou zijn.

Ons platform (Binnenhofblog & Podcast) is opgericht door mensen met verschillende politieke invallen, verschillende denkwijzen - progressief en conservatief, link, rechts, gelovig en atheïstisch. Juist om aan te tonen dat we over de belangrijke zaken in het leven geen ruzie hoeven te maken, dat we uiteindelijk allemaal hetzelfde willen: veilig zijn, vrij zijn, welvarend zijn, gelukkig zijn.

Ik heb een TV op mijn werkkamer en deze stond de laatste week op CNN, ik heb deze week meermaals moeten snikken als ik wanhopige ouders hoorde vertellen over hun ontvoerde of zelfs overleden kinderen. Wie doet zoiets? Wie is zo barbaars?

Tegelijkertijd vrees ik ook voor het Palestijnse volk, die vanwege de aanval van Hamas nu de boosheid van Israël zal moeten dragen. Veel mensen, ja ook ik, zijn geneigd om een kant te kiezen. Ik kan nu een verhaal ophangen over de onderdrukking van het Palestijnse volk, vooral in Gaza. Ik kan beginnen over illegale nederzettingen en de vernedering en ondermijning van de Palestijnse autoriteit. Anderen zouden waarschijnlijk zeggen: hoe praat je met iemand die je van de aardbodem wil wegvagen? Hoe geef je iemand vrijheid, die vooraf aangeeft dat die deze vrijheid gaat gebruiken om jou van zee tot zee te vernietigen?

Ik moet denken aan die Israëlische moeder op CNN wiens dochter ontvoerd is. De moeder sprak over hoe ze zelf altijd vocaal tegen het beleid was van de Israëlische regering, maar zo zei ze: Ik heb geen macht, ik kan niets doen en mijn dochter helemaal niet. Ook moet ik denken aan die Palestijnse vader, die na een Israëlisch bombardement met zijn levenloze dochter in z’n handen liep. Dit gevecht speelt zich af boven hun hoofden, ze zijn beide slachtoffer en hebben beide niets misdaan.

Ik zou nu een verhaal kunnen ophangen over de Nederlandse reactie, hoe ik mij heb dood geërgerd aan gezeik over vlaggen, mensen die de aanval van Hamas op straat vieren, maar ook aan de mensen die oproepen tot bloedvergieten in Gaza. Ik ga dat niet doen, niet vandaag. Want ik sta niet aan een kant, ik ben niet voor de een of voor de ander. Ik ben voor de mensen, en ik hoop dat voor die gedachte iets meer ruimte komt.

Laten we ons realiseren dat de meeste mensen hetzelfde willen: veilig zijn, vrij zijn, welvarend en gelukkig zijn. Laten we ons daar samen voor inzetten, in plaats van blind een kant kiezen omdat we nou eenmaal conservatief of progressief zijn. We zijn niet links of rechts, we zijn voor de mensen!